źródło: http://emoooooo.pinger.pl/m/7079642 |
Pisanie wierszy leczy duszę.
Wszelkie prawa zastrzeżone Wszystkie teksty i zdjęcia zamieszczone na blogu http://nigdydoscsienieumieraa.blogspot.com/ stanowią własność intelektualną właścicielki bloga i podlegają ochronie przez prawo autorskie. Ich kopiowanie i powielanie w całości lub części, w jakiejkolwiek formie (drukowanej, audio czy elektronicznej), bez zgody autorki jest zabronione i jako działanie niezgodne z prawem może być karane. Copyright - wszystkie prawa zastrzeżone
niedziela, 31 stycznia 2016
czwartek, 1 października 2015
Zdjęcie mojego autorstwa |
Chce mi się roweru
Jak nigdy dotąd doń tęskno
Bo słońce wyszło, dlatego.
Dwóch kółek zew zbudził się w sercu.
Wszędzie ludzi jeżdżących widzę
A ja krzesło pod tyłkiem trzymam
I dzierżę notatki na sesję.
No luju...nie wytrzymam.
Profanum to jest czy sacrum.
Och, poetyckie rzecz jasna...
Do diaska z ramami, do diaska!
Roweru mi chce się i basta!
Bo jakżesz to zabrać złośliwie
Mą miłość największą kto może?
Cyklisty serce złamane,
Gdy taka aura na dworze.
I toczy się moja dusza,
Jak rower bez krztyny powietrza.
Niech skończy się ta katusza
I zacznie jazda...niewieczna...
sobota, 18 października 2014
Nie męcz mnie, nie męcz..
Proszę snom mym odpuść...
Wiem, że nic nie było
Rozdział to zamknięty
Ja tu- Ty tam
Mosty i rzeki nas dzielą
A Ty, mimo to odnajdujesz do mych myśli drogę..
Fruniesz, płyniesz...a ja w smutkach tonę...
Przestań...
Nie wiesz jak to jest, obudzić się rano i myśleć..."jaki ten sen był piękny!"
Czuć Twe ramiona...
Czuć usta, mimo iż nie czuło się ich nigdy...
Wyjmujesz z mego życia dzień po dniu
Smutek weń prowadzasz
Daj mi kogoś, kto zamiast Ciebie, jak kiedyś, radość w życie wniesie
Kto bilans odebranych przez Ciebie dni, przemieni na zero.
Proszę snom mym odpuść...
Wiem, że nic nie było
Rozdział to zamknięty
Ja tu- Ty tam
Mosty i rzeki nas dzielą
A Ty, mimo to odnajdujesz do mych myśli drogę..
Fruniesz, płyniesz...a ja w smutkach tonę...
Przestań...
Nie wiesz jak to jest, obudzić się rano i myśleć..."jaki ten sen był piękny!"
Czuć Twe ramiona...
Czuć usta, mimo iż nie czuło się ich nigdy...
Wyjmujesz z mego życia dzień po dniu
Smutek weń prowadzasz
Daj mi kogoś, kto zamiast Ciebie, jak kiedyś, radość w życie wniesie
Kto bilans odebranych przez Ciebie dni, przemieni na zero.
źródło: http://www.fejsik.pl/Po-rozstaniu-Facebook-dobija-zlamane-serca-a3754 |
środa, 27 sierpnia 2014
Subskrybuj:
Posty (Atom)